|
|
|||||||
| ...δεν κολλάει πουθενά, αλλά έχει σχέση με την κατάδυση (εεε δεν μπορούμε να τα προβλέπουμε και όλα) |
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
|
|
#1
06-05-10, 08:25
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Marfin Bank
Παράθεση:
Και μία άλλη άποψη, http://www.protagon.gr/Default.aspx?...2408&reftab=37 Και για όσους δεν ήταν εκεί...      φωτογραφίες από το in.gr Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη RNA : 06-05-10 στις 08:37. 
|
|
#2
06-05-10, 08:36
|
||||
|
||||
|
Marfin Bank
 σημερινος ριζοσπαστης.....καπου στα ψιλά.... τα "θερμα και ειλικρινη συλλυπητηρια γιά τους εκλειποντες" αξίζει να δει κανείς το πρωτοσέλιδο...... Αλέκαααα, Αλέξηηηη, μην ξεχάσετε σημερα να "καταδικάσετε τους προβοκάτορες"
__________________
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη gre : 06-05-10 στις 08:54.
|
|
#3
06-05-10, 10:29
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: Marfin Bank
Δεν είναι λάθος όσα γράφει ο Δελβερούδης, αλλά η αλήθεια σήμερα είναι αυτή που περιγράφει ο GRE.
Η Ελλάδα υποφέρει από την συλλογική αφασία που επέλεξε εν ονόματι του ατομικού βολέματος (πρόωρη σύνταξη, μαϊμού αναπηρία, επίδομα "παραγωγικότητας" και "νέες θέσεις" στο δημόσιο, με αντάλλαγμα την ανοχή εθνικών προμηθευτών, εθνικών κατασκευαστικών εταιριών, και εθνικών καναλαρχών και εφημερίδων). Και επιμένουμε να συνομιλούμε (στην πραγματικότητα για μονολόγους πρόκειται) με με όρους και λεξιλόγιο μιας άλλης, περασμένης, εποχής. Όταν ήμουν παιδί, περνούσαμε τα καλοκαίρια σε μια ατελείωτη, ουσιαστικά έρημη παραλία στην Κάριανη Καβάλας. Η άμμος είχε πλάτος τουλάχιστον 100 μέτρα, και συνόρευε με καλλιέργειες αμυγδάλων, φουντουκιών, και ατελείωτους αμπελώνες. Γνωρίζαμε αρκετούς από τους καλλιεργητές οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν (για ελληνικά δεδομένα) αξιόλογες εκτάσεις. Στα μέσα της δεκαετίας του 80, έγινε μια τρομακτική αλλαγή. Οι επισκέπτες του σαββατοκύριακου μεταλλάχτηκαν σε "αγοραστές" οι οποίοι άρχισαν να χτίζουν κυριολεκτικά μέχρι το κύμα. Η πρώτες μάντρες οικοδομικών υλικών εμφανίστηκαν 1-2 χρόνια αργότερα. Τα (100%) παράνομα "παραθεριστικά" άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια κυριολεκτικά το ένα δίπλα στο άλλο, διαγωνιζόμενα για μια προνομιακή γωνία θέας στη θάλασσα. Θυμάμαι ακόμα τα μάτια των καλλιεργητών, που πλέον δε μιλούσαν για τη σοδειά αμυγδάλων με τον πατέρα μου αλλά για τα ¨καλά¨ κομμάτια που παζάρευαν με τους "κατασκευαστικούς συνεταιρισμούς" των Σερρών και της Θεσσαλονίκης, να γυαλίζουν από απληστία (του πατέρα μου, το ίδιο). Η τελευταία φορά που πήγα εκεί πρέπει να ήταν το 1987-88. Θυμάμαι ότι μερικά μέτρα από το κύμα, ανάμεσα στα άναρχα κτισμένα σπίτια, το παντζούρι ενός σπιτιού δεν μπορούσε να ανοίξει πλήρως γιατί έβρισκε στο τοίχο του σπιτιού μπροστά του..... Η μάντρα από τσιμεντόλιθους που κάποιος είχε χτίσει μέχρι το κύμα, διχοτομώντας την παραλία, είχε διαλυθεί από τους νοτιάδες του χειμώνα. Μερικά χρόνια αργότερα έμαθα ότι, υποκύπτοντας σε "πιέσεις", τα παράνομα πήραν ρεύμα (η αρχή γίνεται με κάποιον που δηλώνει αναπηρία και μόνιμη κατοικία το παράνομο) και διανοίχτηκαν και δρόμοι. Από τότε αρνούμαι να γυρίσω εκεί. Δεν θέλω να καταστρέψω περισσότερο τις αναμνήσεις μου από την παραλία όπως τη γνώρισα παιδί. Σαν παιδί είχα μια τρομερή απορία: Καταλάβαινα τον ενθουσιασμό των αγροτών που στην "ανάπτυξη" έβλεπαν την ευκαιρία να ξεφύγουν από τις δυσκολίες της αγροτικής ζωής. Και κατανοούσα ότι η ανάπτυξη είναι κάτι επιθυμητό για ολόκληρη τη κοινωνία. Ένιωθα επίσης ενοχή, για το ότι προτιμούσα την παραλία να είχε μείνει κρυφή, μόνο δική μου, να μη τη μοιραστώ με κανέναν άλλο (ήταν άλλωστε η δεκαετία του 80, και τα σοσιαλιστικά μηνύματα για ίσες ευκαιρίες για όλους ερχόταν πυκνά από όλες τις κατευθύνσεις). Αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω πώς είναι δυνατόν κάτι τόσο άσχημο, άναρχο, και τελικά παράνομο, να είναι επιθυμητό και αποδεκτό από την κοινωνία. Οι απαντήσεις που έπαιρνα στα ερωτήματα αυτά από τους οικείους μου, είναι ενδεικτικά της παθογένειας που μας χαρακτηρίζει σήμερα. Το νόημα ήταν αυτό: "Δεν έχουν αρκετά χρήματα να χτίσουν κάτι καλύτερο, έχουν όμως δικαίωμα να έχουν κάπου να περάσουν το καλοκαίρι τους." Και έτσι, στο όνομα του "δικαιώματος" που έχουμε όλοι, έχουμε καταντήσει εδώ σήμερα. Στο όνομα του δικαιώματος στην κατοικία μπαζώσαμε τα ρέματα, χτίσαμε τα δάση, και τις παραλίες. Στο όνομα του δικαιώματος στην εργασία φτιάξαμε το Ελληνικό Δημόσιο, και κάναμε (ως εργαζόμενοι) τα στραβά μάτια στην βιομηχανία που ρίχνει τα λύματα της στον Ασωπό, μη τυχών και χάσουμε τη δουλειά μας. Στο όνομα της στραβής και αναχρονιστικής πρακτικής προστασίας κάποιων θέσεων εργασίας, θεωρούμε δικαίωμα μας να προπηλακίσουμε τουρίστες που αποτελούν τη μοναδική πηγή εσόδων για το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης κοινωνίας. (Τις μπανάνες Κρήτης, τις θυμάται κανείς??) Και η ελληνική κοινωνία συνεχίζει να μιλά για τα "αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα" της, τηρώντας σιγή ιχθύος και έχοντας πλήρως ξεχάσει τις υποχρεώσεις τις. Αν δεν αρχίσουμε να αισθανόμαστε, και συμπεριφερόμαστε, ως υπόλογοι, συνένοχοι, και συμμέτοχοι της σημερινής κατάστασης και μέρος τις αυριανής λύσης, δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα. Και έτσι, με 50 χρόνια καθυστέρηση, όλοι μας θα πρέπει να μάθουμε την ερώτηση που έθεσε ο John F. Kennedy στην ομιλία ανάληψης της προεδρίας του: "And so, my fellow Americans: ask not what your country can do for you - ask what you can do for your country. " Συγνώμη για την ψυχανάλυση.
|
|
#4
06-05-10, 10:53
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: Marfin Bank
δεν θα κανω τον απολογητη κανενος δολοφονου...
αλλα επειδη ημουν εκει, (αληθεια εσυ gre ησουν εκει?) τι θα μπορουσα να ειχα κανει; να αρχισω τις μπουνιες με τους αλήτες κουκουλοφορους; μα υποτειθεται οτι ειμαι δημοκρατης και οπαδος της μη βιας....το ιδιο και οι χιλιαδες αλλοι διαδηλωτες.... Αν αρχισουν αυτοι οι χιλιαδες να παιρνουν το νομο στα χερια τους δεν θα σταματησουν στους 50 κουκουλοφορους.... μολις δουν το βγενοπουλο θα συνεχισουν με αυτον....γιατι ειναι ενας απο αυτους που δεν θα τους ακουμπησει η κριση ποτε...ειναι σιγουρο οτι ειναι ενας απο αυτους που τρωει στην πλατη μας; αμφιβαλλει κανεις; και πιθανοτατα οταν θα βγει ο καθε gre για να πει τι ωραια που θα ηταν αν ειχαμε μια χουντα θα συνεχισουν και με αυτον... και τοτε τι; αυτο ψαχνω να βρω αλλα δεν.... καμμια ιδεα;
|
|
#5
06-05-10, 10:58
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: Marfin Bank
οσο για αυτην την κα Λομβαρδεα....απο το ρηχο αρθρο (τοσο ρηχο που ο διανοητικος μου αστραγαλος δεν βραχηκε καν) που ανεβασε ο RNA...
τα spread δεν πηγαν στα υψη επειδη καποιοι πηγαν να μπουν στη βουλη.... τα spread εχουν παει στα υψη γιατι καποιοι θελουν να πιουν το αιμα του πλανητη και των κατοικων του για να μπουν στη λιστα του Forbes...αμφιβαλλει πια κανεις για αυτο; Αυτο ειναι το προβλημα....οτι ακολουθουμε ενα οικονομικο μοντελο που ως απωτερο ιδανικο εχει την απληστια.... αυτο πρεπει να αλλαξει...
|
|
#6
06-05-10, 12:13
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Marfin Bank
Παράθεση:
Δεν χρειάζονται μπουνιές και ξύλο απαραίτητα. Οταν δύο ανθρωποι τσακώνονται (ανεξάρτητα με το ποιος έχει δίκιο ή όχι) μπαίνεις μπροστά να τους χωρίσεις... χωρίς να χρειαστεί να πλακώσεις στο ξύλο τον ένα από αυτούς. Οταν λοιπόν είναι 100 εγκληματίες και απο την άλλη 100,000 υπερασπιστές η αναλογιά είναι απλά 1 προς 1000. Δυστυχώς όμως είναι εμφανέστατο πως το 1 επικράτησε (για μία ακόμα φορά) του 1,000 και ο λόγος δεν είναι τίποτα άλλο για μία ακόμα φορά από ΑΔΡΑΝΕΙΑ, μπροστά στο έγκλημα στο βωμό μιας Μεγαλύτερης Ιδέας. Και αναλογικά με την βαρύτητα της επιτυχίας της πορείας σε αντίθεση με τον χαμό 3 ανθρώπων, που απλά επέλεξαν να πάνε στη δουλειά τους όπως κάθε μέρα, σαφέστατα και έχει μεγαλύτερη βαρύτητα η αξία της απώλειας ανθρώπινων ζωών. Οτι και να έγινε χθες η ουσία είναι ότι 3 ανθρωποι (και για να είμαστε πιο σωστοί οι ανθρωποι ήταν 4) δεν γύρισαν σπίτι τους.
|
|
#7
06-05-10, 12:42
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: Marfin Bank
Παράθεση:
Παράθεση:
......
__________________
I dive to the ocean of this beautiful planet and think... that at last i have found paradise...
|
|
#8
06-05-10, 12:43
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: Marfin Bank
εχεις δικιο, αλλα δεν δεχομαι οτι ειμαι συνενοχος επειδη δεν αρπαξα τον τυπο με τη μολοτωφ...δεν μπορω να αρπαξω κανεναν γιατι αν το κανω δεν ξερω που θα σταματησω....
εχεις δικιο να λες οτι φαινεται να νικησαν οι 100.... αλλα μενοντας σε αυτο το γεγονος -αποσπασματικα- κοιτας το δεντρο και χανεις το δασος και το δασος ειναι οτι αν οι χιλιαδες παρουν τον νομο στα χερια τους θα εχουμε πολυ περισσοτερους νεκρους....δεν το βλεπεις αυτο; οσο δεν υπαρχει δικαιοσυνη τοσο δεν θα υπαρχει ευταξια... και εννοειται οτι οι 100 ειναι ενοχοι στην συνειδηση μου για το φονο 3 αθωων...αλλα αλλο τοσο ενοχοι ειναι οσοι εφαγαν τα δισεκατομυρια ευρω και υποθηκευσαν το μελλον της χωρας. ειναι αφελες να μην βλεπουμε οτι τα εθνικα κυριαρχικα μας δικαιωματα ειναι αυτο που εχει χαθει ή κινδυνευει να χαθει....και τα κυριαρχικα δικαιωματα της χωρας ειναι πανω απο 3 αθωους... το προβλημα ειναι οτι η βια φερνει βια....υπαρχει αραγε αλλη λυση; πρεπει να υπαρχει αλλη λυση... και δυστυχως το να λυσεις τον γορδιο δεσμο της ελληνικης πραγματικοτητας αυτη τη στιγμη ειναι ενα κουιζ που δεν με αφηνει να ηρεμησω....
|
|
#9
06-05-10, 13:59
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Marfin Bank
Παράθεση:
Σχετικά με το πρώτο, σωστή η παρατήρηση αλλά: Στο συγκεκριμένο κτίριο, η ειρωνεία είναι πως ξεκίνησα την καριέρα μου δουλεύοντας στον 2ο όροφο, για δύο χρόνια και ξέρω ακριβώς τους χώρους. Είχε τύχει πολλές φορές από το 1997 να είμαι στο ίδιο μπαλκόνι με τον Διευθυντή μου και να παρακολουθούμε πορείες για διάφορους λόγους. Ανεξάρτητα με το αν έχει σύστημα πυρόσβεσης θα μπορούσαμε να μιλάμε για το πως και το γιατί σε μία ενδεχόμενη πυρκαγιά από ατύχημα ή αν θέλετε αμέλεια. Το να ξεχνάμε την εγκληματική ενέργεια αυτή την στιγμή και να λέμε το πως και το γιατί προσωπικά το θεωρώ άκυρο. Προσωπικά, και σε αυτή τη φάση με ενδιαφέρει περισσότερο το τι έγινε, ποιοι το έκαναν και θα αν λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη. Και μάλιστα επιστρέφοντας χθες στο σπίτι μου, σκεπτόμενος ότι κάλλιστα θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση τους και να μην ξαναδω την γυναίκα μου και το παιδί ήταν μια σκέψη που με τρέλαινε και ακόμη με τρελαίνει, μιας και σήμερα που μιλάμε το κτίριο που εργάζομαι είναι μόλις 150 μέτρα από αυτό που κάηκε (Για αυτό και χθες τρέξαμε να βοηθήσουμε αλλά μάταια) Επομένως συγχωρήστε μου και την συναισθηματική φόρτιση η οποία ενδυναμώνεται περισσότερο όταν σε σημερινή ανακοίνωση, ακόμα και τα δικά μας συνδικαλιστικά όργανα (Εργαζομένων σε τράπεζες) δηλώνουν σε σημερινές τους επιστολές για το τραγικό γεγονός εκφράσεις των ατόμων Το πιο ανατριχιαστικό παράδειγμα είναι οι φωνές τους προς την Πυροσβεστική: «Αφήστε τους να καούν… δουλεύουν σε Τράπεζα!!». ...λες και η κοπέλα που δούλευε στην Τράπεζα φταίει για το κατάντημα και θα πρέπει να ριχτεί στην πυρά κάνει το συμβάν ακόμα πιο τραγικό. Αναφορικά με το θέμα της αστυνόμευσης τώρα, θα μου επιτρέψετε να μιλήσω με αυτά που βλέπω με τα μάτια μου και όχι με αυτά που με ταΐζουν οι κύριοι της τηλεόρασης υποτιμώντας την νοημοσύνη μου. Όπως είπα και πριν έχω δει πάρα πολλές πορείες μιας και το γραφείο μου είναι επί της Σταδίου. Εδώ θα ήθελα να πω ότι είμαι από αυτούς που σταμάτησαν από καιρό να πηγαίνουν στις πορείες όταν είδαν ότι ακόμα και αυτό μου το δικαίωμα κάποιοι προσπάθησαν να το καπελώσουν βγαίνοντας αμέσως μετά στα κανάλια για να διεκδικήσουν δάφνες και να με εντάξουν κάτω από το δικό τους μπλοκ και τις δικές τους παντιέρες, - ακόμα και όταν επέλεγα να μην κρατήσω καμία σημαία- και απλά να κατέβω να διαμαρτυρηθώ. Επίσης μεγαλώνοντας κάποιος συνειδητοποιεί όταν βλέπει ότι σε έναν κοινό σκοπό και στόχο (βλ. Εκδηλώσεις Πολυτεχνείου, Πρωτομαγιάς κλπ) αρχίζουν γελοιότητες όπως διαφορετικές πορείες, διαφορετικές συγκεντρώσεις και τηλεμαχίες του στυλ οι δικοί μας και οι δικοί σας και απλά γελάει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν τις υποστηρίζεις και δεν θα συμμετάσχεις όταν και όποτε θελήσεις από την άλλη όμως κανένας δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα να μην πας (πόσο μάλλον με την βία) Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα των πορειών και της Αστυνομίας. Η Αστυνομία και δει τα ΜΑΤ στην πλειονότητα των περιπτώσεων ακολουθούν την πορεία από τα πλάγια (Σε μία μεγάλη πορεία όπως η χθεσινή θα ήταν αδύνατο να στηθεί σειρά που θα την ακολουθεί στο σύνολο της, - όπως καταλαβαίνουμε θα ήταν παράλογο αυτό). Στις περισσότερες περιπτώσεις η αστυνομία γίνεται αντικείμενο χλευασμού (και όχι μόνο από αντιεξουσιαστικά όργανα) μόνο και μόνο επειδή παρίσταται στα πλάγια της πορείας. (Αρκετές φορές όχι άδικα μιας και αυτοί έχουν χεσμένη την φωλια τους) Και τέλος για τα τσογλανάκια που τις περισσότερες φορές είναι μέσα στην πορεία (ατομικά ή σε ομάδες) και ειλικρινά δεν είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσει κανείς. Αν κάποιος κάτσει στο παράθυρο μου βλέπει τον εργάτη ή την φοιτήτρια και από δίπλα της τον τύπο με το κράνος στο κεφάλι, και κανείς δεν του λέει να το βγάλει. Ο λόγος βέβαια είναι παραπάνω από προφανής. Φόβος. Και εκεί έρχεται η απάντηση μου προς τον Γιώργο. Παράθεση:
Παράθεση:
Για το αν χάνεται το δάσος θα αντιδράσω με τον τρόπο που μου δίνει το συνταγματικά αναφαίρετο δικαίωμα μου (εγώ προσωπικά, - σωστό ή λάθος, παραμένω ρομαντικός και έχω εμπιστοσύνη στο κράτος και τους νόμους του) και κάποια στιγμή από αυτούς ή τους επόμενους (που εγώ θα έχω βγάλει) θα αποδοθεί. Ουτοπικό? Ισως… το πιστεύω όμως. Όπως πιστεύω πως θα είχα εμπιστοσύνη στην δική σου σύνεση και εγκράτεια καθώς και χιλιάδων λαού, που όπως πολύ σωστά λες κι εσύ είναι κατά της βίας που θα απέκλειαν αυτά τα άτομα που ξεκάθαρα αμαυρώνουν εκδηλώσεις όπως αυτή, θα προφύλαγαν τα άτομα μέσα στην τράπεζα, και θα παρέδιδαν αυτούς τους εγκληματίες στους αστυνομικούς που περπατούν λίγα μέτρα δίπλα τους. Και όπως καταλαβαίνεις αυτό δεν έχει να κάνει με το να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους ούτε να κάνουν την δουλειά των αστυνομικών. Έχει να κάνει καθαρά με την προστασία των συνανθρώπων μας. Και εδώ να πω πως αν τους παρέδιδαν και έβαζαν τους αστυνομικούς να το συλλάβουν και αυτοί δεν το έκαναν τότε αυτός ο ανθρώπινος χείμαρρος δικαίου θα έπρεπε να πάρει και αυτούς μαζί. Μόνον τότε όμως. Όπως και να έχει πάντως, αφού αρχικά ζητήσω συγγνώμη αν σας κούρασα και μοιράστηκα τις σκέψεις μου το μόνο που θέλω σήμερα είναι να επιστρέψω στην οικογένεια μου να δω το χαμόγελο του γιου μου και να συνεχίσω να είμαι ουτοπικά ρομαντικός. Και πάλι ευχαριστώ. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη RNA : 06-05-10 στις 15:42.
|
|
#10
06-05-10, 17:35
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: Marfin Bank
Παράθεση:
 διαφωνώ και να σου πω την αλήθεια μου κάνει εντύπωση πως εσύ, ένας άνθρωπος -από το ελάχιστο που σε ξέρω- ακριβής, τελειομανής με την καλή έννοια, με σεβασμό στους τύπους όσο και στην ουσία, προσπερνάς έτσι αυτές τις "λεπτομέρειες". Δεν ξεχνάμε και δε θα ξεχάσουμε ποτέ την εγκληματική ενέργεια. Όπως δεν ξεχάσαμε θέλω να πιστεύω ποτέ την ανάλογη κοντά 20 χρόνια πριν, όταν το Κ. Μαρούσης κάηκε και μαζί του κάηκαν ζωντανοί 5 συμπολίτες μας από φωτιά που προκλήθηκε από δακρυγόνο που πετάχθηκε από αστυνομικούς στο εσωτερικό του κτηρίου. Παρόλα αυτά έχουμε κάθε λόγο να ρωτάμε τα πως και τα γιατί. Κι αυτό γιατί αν για παράδειγμα εγώ είχα μια καφετέρια ή ένα συνοικιακό σούπερ μάρκετ και κάποιος εγκληματίας έβαζε σκόπιμα φωτιά και σκοτώνονταν τρεις άνθρωποι και μετά ανακαλύπτονταν ότι στο μαγαζί μου δεν είχα πυροσβεστήρες, εξόδους κινδύνου και γενικά το κτήριο δεν τηρούσε τις προδιαγραφές για τη χρήση του, θα συλλαμβανόμουν με την αυτόφωρη διαδικασία, είναι έτσι ή δεν είναι; Γιατί δεν έγινε το ίδιο με το Βγενόπουλο; Πόσο μάλλον όταν χθες άκουσα στις ειδήσεις ότι όλες οι τράπεζες του κέντρου με απόφαση των διευθυντών τους κλείσαν για τέσσερις ώρες για ευνόητους λόγους, εκτός από αυτή τη μία που ο Βγενόπουλος απαίτησε να μείνει ανοιχτή... Και μετά από όλα αυτά εμφανίζεται να αποχωρεί από την καμμένη τράπεζα χαμογελώντας ειρωνικά ο αχρείος κι έχει το θράσσος να βγάζει και καταγγελτικές ανακοινώσεις. Προφανώς τα ερωτήματα παραπάνω είναι ρητορικά, προσωπικά δεν τρέφω αυταπάτες για το "ποιος κυβερνά επιτέλους αυτόν τον τόπο" Αν εννοούν στο ελάχιστο όλη αυτή την προπαγάνδα πέρι αλλαγής του κράτους, κάθαρσης, καταλογισμού ευθυνών,αφήνουμε πίσω το παρελθόν κλπ κλπ ας ξεκινήσουν από εκεί. Ας συλλάβουν κι ας καταδικάσουν τον Βγενόπουλο για όλες τις πράξεις και τις παραλείψεις του που είχαν ως αποτέλεσμα μια εγκληματική ενέργεια να έχει έναν τόσο τραγικό απολογισμό. Αν δεν το κάνουν, τουλάχιστον για μένα όλα τα μεγαλόστομα που εκστομίζουν οι κυβερνώντες κι οι συνοδοιπόροι τους είναι για μια ακόμα φορά κενές ρητορίες που έχουν σκοπό να περάσουν τα νέα μέτρα όσο πιο ανώδυνα γίνεται για τους ίδιους και τους "χορηγούς" τους Αλλά το έχει πει ο Όργουελ πολλά πολλά χρόνια πριν: Στη δημοκρατία όλοι είναι ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους. υ.γ. Γιώργο ξέρεις υπάρχει ένα αμίληκτο ερώτημα που έχει στείλει χιλιάδες αγωνιστές της ευρύτερης αριστεράς, είτε στα ψυχιατρεία, είτε στην πρέζα, είτε στην Ινδία να ψάχνουν τον γκουρού τους: Γιατί όλες οι επαναστάσεις του προηγούμενου αιώνα, εκτός από αυτές που είχαν την τύχη να νικηθούν στο πεδίο της μάχης, κατέληξαν να δημιουργήσουν καθεστώτα τα ίδια και χειρότερα από αυτά που ανέτρεψαν; Είναι μια μεγάλη κουβέντα αυτή που ανοίγεις κατευθείαν στον πυρήνα της ουσίας. Προσωπικά δυστυχώς μόνο παραπάνω ερωτήματα μπορώ να προσθέσω αυτή τη στιγμή κι ένα τσιτάτο που είχα διαβάσει κάποτε και μου άρεσε: "Ουτοπία είναι αυτό που όταν κάνεις ένα βήμα προς το μέρος του απομακρύνεται δύο, όταν κάνεις δύο βήματα απομακρύνεται τέσσερα, όταν κάνεις τρεία, απομακρύνεται έξι. τότε σε τι χρειάζεται η ουτοπία; Σε κάνει να προχωράς"
__________________
Πάρης Σοφός Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη paris : 06-05-10 στις 18:07.
|
|
|
|
Υβριδικός τρόπος
