Κατάδυση - Γενικότητες περί ασφάλειας

[gre]

Καλησπερα κι απο μενα. Θλιψη μεγαλη για το περιστατικο, αλλά και αφορμη για προβληματισμο.
Για να μην κουρασω, θα θελα να θεσω ενα θεμα, που αν δεν κανω λαθος, δεν πολυθιχτηκε.
Το θεμα της μακροχρονιας αποχης απο την καταδυση. Σκεφθειτε καποιον που εχει παρει καποια στιγμη στη ζωης του OW, και Advanced ενδεχομενως, εκανε εκτοτε 10-20 βουτιες, και τα χει παρατησει 5 χρονια (για παραδειγμα). Αν αυτος ο ανθρωπος κληθει για καποιο λογο να βουτηξει σημερα, ειναι αρκετα πιθανο να μην μπορει να συναρμολογησει καλα-καλα τον εξοπλισμο του.
Τυγχανει να γνωριζω DM ο οποιος καποτε πορωθηκε, ασχοληθηκε, εγινε DM, και λιγο μετα, αλλαξαν καποιες συνθηκες στη ζωη του, και εδω κι εξι-επτα χρονια δεν εχει βουτηξει. Σε προσφατη συζητηση μαζι του συνειδητοποιησα οτι εχει ξεχασει παρα πολλα πραγματα, εχει χασει το "touch" που λενε. Κατι απολυτα φυσιολογικο. Παραμενει ομως στα χαρτια Dive master. Να ειμαι ειλικρινης, δεν ξερω για ποσο.
Θα θελα λοιπον να ακουσω αποψεις για το πως η καταδυτικη κοινοτητα αντιμετωπιζει αυτο το ζητημα. Στο εξωτερικο που βουτηξα προσφατα, ο εκει DM, απλα με ρωτησε ποσο καιρο εχω να βουτηξω. Του απαντησα, και εκει η συζητηση τελειωσε. Θα μπορουσα να πω οτι θελω.
Περιμενω αποψεις

[altsam]

Εγώ απόλυτα συμφωνώ με την Κατερινά !

Ίσως στο προηγούμενο topic να ήμουν περισσότερο καυστικός από όσο μπορούσε να αντέξει το ακροατήριο....

Μιλώντας για χάπαλκα DM και ελαφρόμυαλους δύτες...που δεν έχουν την απόλυτη συκγέντρωση σε αυτό που κάνουν, παραθέτωντας βιντεάκια από το youtube ίσως να μην άρεσε και να άγγιζε τα όρια της καφρίλας....

Παρόλα αυτά είναι καιρός να δούμε λίγο την πραγματικότητα....τι συμβαίνει εκεί έξω....και να μην την δούμε με στρογγυλά γυαλιά...αλλά με γωνίες.

Έχω σταματήσει να βουτάω με καταδυτικά κέντρα όχι γιατι θεωρώ τον εαυατό μου ΥΠΕΡΔΥΤΗ αλλά γιατί θεωρώ ότι αρκετές φορές οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι...

Δεν μου αρέσει να βουτάω με αγνώστους κάθε φορά....δεν μου αρέσει να μην ξέρω το που θα βουτήξω...και να το μαθαίνω πάνω στο σκάφος....δεν μου αρέσει να μην ξέρω τι ώρα θα φύγω και τι ώρα θα γυρίσω....δεν μου αρέσει να βουτάω με group των 10 ατόμων....

Δεν μου αρέσει να μην ξέρω τι μίγμα nitrox θα πάρω....δεν μου αρέσει να μην υπάρχει βαρκάρης επάνω στο σκάφος.....και γενικότερα δεν μου αρέσει να πληρώνω και να μην έχω τα απαραίτητα.

Αντ αυτού έχω ακολουθήσει μια άλλη πρακτική....έχουμε κάνει την δική μας παρέα.....και βουτάμε για πάρτη μας....οργάνωση σωστή.....δικές μας υποδομές σε αέρια και εξοπλισμό....και πάνω από όλα καλή παρέα !!

Θα μου πει κανείς τώρα......Ωραία ρε φίλε....εσύ είχες την τύχη και την άνεση και έκανες.....εμείς που δεν μπορούμε τι θα κάνουμε? θα κόψουμε την κατάδυση??

Κατηγορηματικά απαντώ ΟΧΙ.....αλλά άλλη φορά που κάποιος θα δει πλημμελή μέτρα ασφαλείας ή ενημέρωσης...να αντιδράσει...

Να κάνει "ρόμπα" τον εκάστοτε επαγγελματία μπροστά σε όλους...μόνο έτσι θα αρχίσουν ορισμένοι να βάζουν μυαλό. Είναι μεγάλη ευκαιρία...τώρα και με την οικονομική κρίση που κάθε ευρώ μετράει...να ζητάμε και να παίρνουμε το μέγιστο από τις υπηρεσίες που μας προσφέρουν.

Και κάτι τελευταίο για όλους εμάς......πρέπει όλοι...μα...όλοι να μάθουμε την ΑΞΙΑ της ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ....

Δεν είναι καθόλου κακό....να αφιερώνουμε μερικές βουτιές (οι οποίες δεν κοστίζουν) στα 6 μέτρα με σκοπό να προπονούμαστε σε βασικές δεξιότητες. Η προπόνηση και η αξία της είναι κάτι που διδάσκεται και πολύ σωστά....στους δύτες που κάνουν τεχνική κατάδυση.....καλό είναι να οι εκπαιδευτές που υπάρχουν εδώ μέσα να διδάξουν όλους τους μαθητές τους....τι άξια έχει το λεγόμενο "χαζοβούτϊ" της προπόνησης.

Αυτά τα ολίγα ήθελα να πω....

[neokles]

Μία "καθοδηγούμενη κατάδυση" δεν θεωρώ ότι είναι πιο ασφαλής από την ίδια κατάδυση αν είχε πραγματοποιηθεί χωρίς καθοδήγηση.

Ο πάροχος της καθοδηγούμενης κατάδυσης έχει απλά τον ρόλο να μας συνοδέψει σε ένα ωραίο μέρος, με άνεση, με δευτερεύουσες παροχές (πχ ντους, πλύσιμο εξοπλισμού κτλ), με ενημέρωση για το συγκεκριμένο καταδυτικό προορισμό (μορφολογία, διαδρομή, κίνδυνοι κοκ), με ένα γενικό πλάνο κατάδυσης. Υποβρυχίως θα μας καθοδηγήσει, θα εντοπίσει για εμάς σημεία ενδιαφέροντος, θα είναι ένα επιπλέον ζευγάρι μάτια και τίποτα παραπάνω. Δεν είναι μάγος (για να βρίσκεται παντού), δεν είναι χταπόδι (για να παρέχει βοήθεια ταυτόχρονα σε όλη την ομάδα), δεν είναι άτρωτος (για να μην τον πιάνει νόσος, μέθη κοκ), δεν είναι μύγα (για να βλέπει ταυτόχρονα παντού), δεν είναι αρκούδα (για να μην κρυώνει ποτέ) δεν είναι ψάρι (για να έχει 0 κατανάλωση). Πρέπει να είμαστε σε θέση να πραγματοποιήσουμε την κατάδυση συμπεριλαμβανομένης και της διαδρομής (που έχει περιγραφεί στην ενημέρωση) χωρίς την βοήθεια συνοδού. Εαν δεν είμαστε τότε δεν πρέπει να κάνουμε την κατάδυση. Δύτες που προσέρχονται για συνοδευόμενη κατάδυση, χωρίς ρολόι, χωρίς πίνακα (DC, slate κοκ), έχουν κάνει το πρώτο λάθος, την πρώτη παράβαση όσων μάθανε στην εκπαίδευση. Δεν έχεις ρολόι; ΖΗΤΑ. Δεν έχεις computer; ΖΗΤΑ (φυσικά ένα που να γνωρίζεις πως λειτουργεί), δεν έχεις πίνακα; ΖΗΤΑ. Δεν έχουν να σου δώσουν; κάνε μπανάκι στα βραχάκια, είναι επίσης πολύ ωραία. Ένα ρολόι που μπαίνει στο νερό κάνει 10 ευρώ. Έστω κάθησε στα 10μ (η ώρα 0 απλά δεν πιάνεται με μια μπουκάλα 12lt και ο ρυθμός ανόδου με λίγη εμπειρία μπορεί να κρατηθεί)

Οτιδήποτε άλλο δεν είναι καθοδηγούμενη κατάδυση. Είναι ή εκπαίδευση ή επιβλεπόμενη (supervised) κατάδυση ή λάθος και επικίνδυνη κατάδυση. Φυσικά μερίδιο ευθύνης έχει και ο συνοδός που θα πάρει δύτη μαζί του λέγοντας του "θα σε προσέχω εγώ". Ποιόν θα πρωτο-προσέξει;

Όσοι ψάχνουμε μεγαλύτερη ασφάλεια στην παροχή καθοδηγούμενης κατάδυσης μάλλον κάτι δεν έχουμε καταλάβει. Μπορώ να πω ότι η καθοδηγούμενη κατάδυση είναι (θα πρεπε να είναι) πιο ανέμελη. Ο πάροχος θα φροντίσει να υπάρχει σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, οξυγόνο, φαρμακείο, spare υλικά, κιλά, θα έχει την μπουκάλα μας έτοιμη γεμάτη, θα μας βοηθήσει στο κουβάλημα, θα έχει "φρέσκες" γνώσεις α' βοηθειών. Εκ των πραγμάτων κάποια απο αυτά δεν τα έχουν όλοι οι δύτες (μακάρι να τα είχαμε όλοι). Όσοι όμως δεν τα έχουμε αυτά δεν θα πάρουμε έναν φίλο με το σκάφος να πάμε για κατάδυση γιατί απλά στην μεση της θάλασσας δεν έρχεται το ασθενοφόρο.

Πιστεύω λοιπόνότι η κατάδυση είναι ασφαλής όταν γίνεται σωστά. Όπως ακριβώς την μάθαμε στο σχολείο που κάναμε. Αν γίνεται ως παροχή υπηρεσιών είναι επίσης ασφαλής όταν γίνεται σωστά. Όταν γίνεται λάθος είναι επικίνδυνη μακάρι να υπάρχουν 5 συνοδοι.

Είχα την τιμή να μου παρέχουν υπηρεσίες παιδιά διαμάντια. Από την πρώτη φορά αλλα ιδιαίτερα μετά το rescue κατάλαβα πόσο λάθος έκανα όταν στο πίσω μέρος του μυαλού πίστευα ότι θα με προσέχουν άλλοι. Εγώ και το ζευγάρι μου να είμαστε μαζί να μιλήσουμε πριν την κατάδυση, να συννενοηθούμε τι θα κάνουμε μέσα στο νερό, πάντα μέσα στα όρια εμπειρίας, της εκπαίδευσης, των συνθηκών, αλλα και το δυνατοτήτων μας την συγκεκριμένη μέρα (προετοιμασία, εξοπλισμός, φυσική κατάσταση, διάθεση, κοκ).

Συγγνώμη για την πολυλογία

[DHMHTRHS]

Μήπως είναι πολλές οι ευθύνες για το κεφάλι ενός ανθρώπου??

Αν πηγαίναμε με ζευγάρι σε καταδυτικό σίγουρα θα ήταν καλήτερα !!!!

Προσωπικά καλοκαίρι πριν από μερικά χρόνια που πήγα σε καταδυτικό ένιωθα πολλή άβολα, που είδα έναν DM να συνοδεύει 9 - 10 AOW, με τον καθένα να κάνει τα δικά του και να προσπαθεί να τους συνοδεύσει!!!
Έτσι έκανα μια όμορφη "συντηρητική" κατάδυση απλά ακολουθώντας προσεκτικά!

[Σώτος Χριστοδούλου]

Πιστεύω ότι ο πιστοποιημένος δύτης θα πρέπει να έχει πρόσβαση στο τι ακριβώς λένε τα πρότυπα πάνω στα οποία γίνεται η εκπαίδευσή του. Βέβαια σαν μέρος της εκπαίδευσης του ο καθένας μας έχουμε ακούσει τον εκπαιδευτή μας να μας περιγράφει το τι είναι ακριβώς το πτυχίο που παίρνουμε και το τι μπορούμε να κάνουμε με αυτό. Αν θέλει όμως κανείς να μπορεί να συγκρίνει το επίπεδο της εκπαίδευσης που έχει πάρει σε σχέση με το gold standard δεν έχει άλλη επιλογή από το να κάνει το εξής:
Τυπώνει το αρχείο που παραθέτω εδώ...:


14153-2.pdf


... πριν ακόμα ξεκινήσει να κάνει εκπαίδευση. Αν έχει κανείς απορίες ας μπεί στο φόρουμ και ας ανοίξει ένα θέμα και ας ρωτήσει και ας μην είναι ακόμα δύτης. Πιστεύω ότι πολλοί είναι εκείνοι που θα βοηθήσουν με την γνώση τους.


Αφού μελετήσει το πρότυπο και αφού το συζητήσει με την παρέα του που θα έχει μάλλον και δύτες, ας ψάξει μετά για εκπαιδευτή. Γνωρίζωντας κάποια πράγματα για την υπηρεσία που πάει να αγοράσει θα είναι σε πολύ καλύτερη θέση από το «απλά θέλω να μάθω κατάδυση, πόσο χρεώνεις?»!

Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης ας κάνει αυτο-αξιολόγηση για το κατά πόσο έχει πετύχει αυτό που λέει το πρότυπο. Βεβαίως ο εκπαιδευτής του έχει την απόλυτη ευθύνη να βεβαιωθεί πριν του δώσει το καρτελάκι ότι αυτό ισχύει αλλά έλα που μερικές φορές δεν ισχύει!


Μετά την εκπαίδευση ας κάνει ξανά μία αυτο-αξιολόγηση! Αν διαπιστώσει ότι κάτι έχει μείνει πίσω τότε έχουμε θέμα! Μπορεί να ζητήσει ολοκλήρωση της εκπαίδευσής του. Πληρώνεις για να πάρεις ολόκληρο το προϊόν και όχι μέρος αυτού. Και επειδή οι καταδύσεις δεν είναι ένα θέμα που το μαθαίνουν όλοι με τον ίδιο ρυθμό είναι πολύ πιθανό ένας που μαθαίνει αργά να θέλει περισσότερο χρόνο εκπαίδευσης και περισσότερες καταδύσεις. Αυτό πρέπει να το χονέψουμε και να το αποδεκτούμε. Ας σταματήσουμε να μετράμε τον δύτη με το πόσα πτυχία έχει καταφέρει να συλλέξει. Ας μετράμε τον εαυτό μας βάσει του προτύπου.

Με τον τρόπο που εισηγούμε μειώνεται και το πρόβλημα της ελλειπούς εκπαίδευσης. Ξέρω γιατί υπήρξα θύμα τέτοιας! Ένας σωστά εκπαιδευμένος δύτης έχει σίγουρα μία και μοναδική προοπτική. Να αποκτίσει στη συνέχεια εμπειρίες.


Το λάθος θα γίνει αναπόφευκτα. Ρωτήστε όσους είναι ειλικρινείς και ασχολούνται με τις καταδύσεις χρόνια και έχουν να σας διηγηθούν αρκετές ιστορίες. Η άτυχη στιγμή δεν θα σταματήσει να υπάρχει! Αυτό όμως δεν πρέπει ντε και καλά να ενοχοποιεί την κατάδυση και να την χαρακτηρίζει σαν επικίνδυνη, αφού δεν είναι! Και τα αίτια ενός θανάτου που συμβαίνει μέσα στο νερό να γνωρίζεται ότι δεν οφείλονται πάντοτε στο υγρό στοιχείο και στην κατάδυση! Οφείλονται και σε άλλους λόγους που άμα είναι να έρθει εκείνη η καταραμένη ώρα όπου και να σαι δεν θα σου χαριστεί. Δυστυχώς! Αυτό για το πίσω μέρος του εγκεφάλου...

Όσο για το ποιός έχει ευθύνη για την δική μου ασφάλεια σε κάθε κατάδυση που κάνω, καθοδηγούμενη ή μη, αυτός είναι πρώτος και καλύτερος εγώ ο ίδιος! Αυτό σαν γενική αρχή! βέβαια μπορεί να πέσω και θύμα κακής οργάνωσης παραλείψεων, πλημμελούς εκτέλεσης καθήκοντως αλλά δεν θα ήταν καλύτερο να ξέρω να εντοπίζω το πρόβλημα με το που φαίνεται μπροστά μου παρά να το μαθαίνω από ένα δημοσιογράφο που γράφει ένα άρθρο κατόπιν εορτής? Επομένως ναι παραλείψεις υπάρχουν αλλά η δικλείδα ασφαλείας είναι πάντα η προσωπική μου βούληση! Κάνω κατάδυση τώρα ή δεν κάνω? Δεν κάνω! Αυτό θα έκανε ένας ενημερωμένος δύτης με το που δεί κάτι που δεν του κάνει για σωστό σε ένα καταδυτικό!

[Σώτος Χριστοδούλου]

Αρχικό μήνυμα απο neokles

Μία "καθοδηγούμενη κατάδυση" δεν θεωρώ ότι είναι πιο ασφαλής από την ίδια κατάδυση αν είχε πραγματοποιηθεί χωρίς καθοδήγηση.

Ο πάροχος της καθοδηγούμενης κατάδυσης έχει απλά τον ρόλο να μας συνοδέψει σε ένα ωραίο μέρος, με άνεση, με δευτερεύουσες παροχές (πχ ντους, πλύσιμο εξοπλισμού κτλ), με ενημέρωση για το συγκεκριμένο καταδυτικό προορισμό (μορφολογία, διαδρομή, κίνδυνοι κοκ), με ένα γενικό πλάνο κατάδυσης. Υποβρυχίως θα μας καθοδηγήσει, θα εντοπίσει για εμάς σημεία ενδιαφέροντος, θα είναι ένα επιπλέον ζευγάρι μάτια και τίποτα παραπάνω. Δεν είναι μάγος (για να βρίσκεται παντού), δεν είναι χταπόδι (για να παρέχει βοήθεια ταυτόχρονα σε όλη την ομάδα), δεν είναι άτρωτος (για να μην τον πιάνει νόσος, μέθη κοκ), δεν είναι μύγα (για να βλέπει ταυτόχρονα παντού), δεν είναι αρκούδα (για να μην κρυώνει ποτέ) δεν είναι ψάρι (για να έχει 0 κατανάλωση).

Συμφωνώ ότι ο πάροχος δεν είναι όλα αυτά αλλά διαφωνώ στο ότι ο πάροχος έχει απλά αυτό το ρόλο. Δηλαδή του ξεναγού και του facility provider. Νομίζω όμως πως καταλαβαίνω το νόημα σε αυτά που γράφεις. Ναι μεν πάμε για κατάδυση με καταδυτικό αλλά στο τέλος - τέλος εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να ενεργούμε σωστά και να μην περιμένουμε να μας εγγυηθούν την ασφάλειά μας. Κανένας δεν μπορεί να το κάνει αυτό!

Από την στιγμή που ένας δύτης επιλέγει να κάνει κατάδυση με καταδυτικό κέντρο τότε το καταδυτικό κέντρο έχει υποχρέωση να ενεργεί όπως ορίζει ο νόμος και τα πρότυπα. Μεταξύ των υποχρεώσεών του είναι να καλύπτει υποχρεωτικά με ασφάλιση την αστική του ευθύνη, και να κάνει όλα τα συγκεκριμένα πράγματα που ορίζει το πρότυπο και μόνο τότε θα θεωρείται ότι έχει λάβει μέτρα πρόληψης ατυχήματος. Προχωρώ όμως και ένα βήμα παραπέρα και λέω το εξής. Από την ηθική και την επαγγελματική σκοπιά αν θέλεις, ο πάροχος δεν είναι απλά ένας ξεναγός! Είναι ηθικά και επαγγελματικά φορτισμένος στο να κάνει όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες για πρόληψη ατυχήματος.

[neokles]

Έχοντας δει εκπαιδευτικά συστήματα (όχι μόνο κατάδυσης) από πολλούς οργανισμούς, κράτη, επαγγελματίες, ερασιτέχνες, ομοσπονδίες, υπηρεσίες, πανεπιστήμια, αερολέσχες, κολέγια κοκ. μπορώ να πω ότι έχω σχηματίσει άποψη.

Για την εκπαίδευση υπάρχουν 2 "σχολές". Η "παλιά καλή" σχολή που λέει ότι θα πρέπει να "λιώσει το κορμί" σου πριν μπορέσεις να κάνεις πάρεις πτυχίο και αυτή (πλέον σύγχρονη) που λέει ότι ξεκίνα με τα βασικά (που είναι ήδη αρκετά) ξεκίνα να καταδύεσαι, να πετάς, να προγραμματίζεις κοκ και έλα να σου πούμε επιπλέον πράγματα για να κάνεις το παραπάνω που θες (αν θες να κανείς κάτι παραπάνω). Ανάλογα βέβαια με την φύση του τι και γιατί μαθαίνεις τόση και η αυστηρότητα του προγράμματος. Άλλο να μάθεις πρώτες βοήθειες για να βοηθήσεις -αν και όταν- στον δρόμο έναν συνάνθρωπο σου και άλλο να είσαι τραυματιοφορέας στα επείγοντα.

Η κατάδυση στα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει πολύ. Έχει αλλάξει πολύ κυρίως ο εξοπλισμός, αλλά και ο κόσμος στον οποίο απευθύνεται. Η κατάδυση κάποτε ήταν άθλημα για γερά πνευμόνια, ενώ σήμερα οποιοσδήποτε με μια καλή υγεία μπορεί να καταδυθεί. Κάποτε ήταν άθλημα για λίγους, ενώ τώρα είναι ένα χόμπι για όλους. Αυτό δεν μπορούσε να μην αντικαθρεπτιστεί στην εκπαίδευση. Έτσι μπορεί ο καθένας μας πλέον να ταξιδεύει ανα τον κόσμο και να καταδύεται χωρίς να λέγεται Ζακ Υβ, χωρίς να διαθέτει πακτολό χρημάτων, χωρίς να διαθέτει δικό του εξοπλισμό, σκάφος,γνωριμίες κτλ. Τέλος έχει αλλάξει πολύ ο τρόπος εκπαίδευσης γενικότερα δίνοντας έμφαση μόνο σε αυτά που απαιτούνται για κάθε δραστηριότητα και όχι σε πράγματα που πιθανότατα να μην χρειαστούν ποτέ (παράδειγμα: σήματα μορς δεν διδάσκονται πλέον στους ραδιοερασιτέχνες. Η συγκεκριμένη εξέταση απέτρεπε -χωρίς κανέναν λόγο- από πολύ κόσμο την νόμιμη χρήση ασυρμάτου).

Επι του θέματος και οι δύο σχολές βγάζουν ασφαλείς δύτες. Σε κάθε άνθρωπο ταιριάζουν διαφορετικά πράγματα και ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Επιλογές ανάλογα με την προσωπική του οπτική, ανάλογα με τον ελεύθερο χρόνο του, ανάλογα με την τσέπη του. Το ερώτημα είναι αν και οι δύο "σχολές", όταν έρθει η ώρα να υλοποιηθούν τα προγράμματά τους, επιβάλει, αξιολογεί, θωρακίζει ότι γίνεται σωστά χωρίς κενά, με ασφάλεια, χωρίς να "κόβουν δρόμο". Είτε η μία φιλοσοφία εκπαίδευσης είτε η άλλη, αν δεν τηρηθεί κατά γράμμα το πρόγραμμα και τα πρότυπα τότε ασφαλώς ο δύτης "βγαίνει" με ελλείψεις. Όταν φτάσουμε λοιπόν να επιλέξουμε οργανισμό-ομοσπονδία (ή όπως αλλιώς) η οποία είναι της Α ή Β "σχολής-φιλοσοφίας" που μας αρέσει, για μένα έχει πρωταρχική σημασία να γνωρίζω πως ελέγχεται ο κάθε εκπαιδευτής-σύλλογος-κέντρο ότι όντως κάνει αυτά που πρέπει με τον τρόπο που πρέπει. Πως υποστηρίζεται και με τι μέσα το εκπαιδευτικό έργο.

Μπορώ αν θέλω -με λίγο "γραφειοκρατικό πονοκέφαλο"- να δημιουργήσω έναν δικό μου οργανισμό, να βάλω πρότυπα αυστηρά, να βάλω απαιτήσεις υψηλές, αυστηρές εξετάσεις. Το σήμα του οργανισμού όμως και μερικές σελίδες σε έναν οδηγό εκπαιδευτή δεν λένε σπουδαία πράγματα. Χρειάζονται βιβλία, χρειάζονται οπτικοακουστικά βοηθήματα, χρειάζονται διαδικασίες που θα επιτρέπουν να ελέγχεται και να αποδεικνύεται ότι έγιναν όντως τα μαθήματα, ότι η γνώση αποκτήθηκε, ότι στην θάλασσα έγιναν όλα όσα έπρεπε με τον τρόπο που έπρεπε. Αυτά είναι τα δύσκολα. Ήδη τα περισσότερα προγράμματα λίγο διαφέρουν (αν διαφέρουν) από αυτά που περιέγραψε ο Χρήστος ως τα καλλίτερα. Το ζητούμενο όμως είναι τι γίνεται όταν φτάσουμε στην πραγματικότητα. Αφιερώνεται χρόνος σε κάθε μαθητή ξεχωριστά; Υπάρχει η πρέπουσα αυστηρότητα για το πότε ο μαθητής εκτέλεσε μια άσκηση ή κουτσά στραβά όλοι "πέρασαν"; Έδωσαν εξετάσεις ή ο εκπαιδευτής τα συμπλήρωσε μόνος του;

Ένας φίλος μου έλεγε ότι θα έπρεπε το πρώτο σχολείο να περιέχει τα πάντα μέχρι το σημέρινο rescue γιατί όλα αυτά χρειάζονται για έναν ολοκληρωμένο δύτη. Ενώ δεν έχει άδικο, μπορεί εύκολα να του απαντήσει ότι για να εργαστείς ως ηλεκτρολόγος θα πρέπει να σου μαθαίνουν σε 3 χρόνια όσα μαθαίνει κανείς κάνοντας διδακτορικό. Απλά δεν μπορεί κάποιος να μάθει τόσα πράγματα από την μια μέρα στην άλλη και φυσικά στις μέρες μας δεν μπορείς να απαιτήσεις από έναν άνθρωπο να αφιερώσει 3-6 μήνες σε εκπαίδευση (κάπου τόσο θα χρειαζόταν) πριν μπορέσει να κάνει μία κατάδυση χωρίς εκπαιδευτη-συνοδό.

Για το τέλος άφησα το σημαντικότερο: την νοοτροπία και την υπευθυνότητα του καθενός μας. Τελείωσες ένα σχολείο, πήρες ένα αστεράκι, καρτελάκι, χαρτάκι κοκ. Πρέπει να ξέρεις ότι πρέπει να αρχίσεις σιγά σιγά, βήμα βήμα. Πρώτα τα 10 μέτρα μετά τα 14 μετά τα 16 σιγά σιγά και χωρίς βιασύνη. Μάθε το νερό, μάθε το σώμα σου να είναι εκεί κάτω, άφησε το μυαλό σου να συνηθίσει. Πήγαινε σε μια παραλία, κάνε κατάδυση, μάθε να ντύνεσαι χωρίς κάποιον να σε νταντεύει, βγες σε λάθος παραλία και κολύμπα, δες το μανόμετρο να κατεβαίνει και να μην βρίσκεις την έξοδο, προβληματίσου. Δεν μπορούμε να βάλουμε τους ανθρώπους σε καλούπια. Υπάρχουν δύτες με advanced & με Rescue που δεν έχουν κάνει ποτέ κατάδυση χωρίς συνοδό. Είναι κακό; Όχι. Έχουν την ίδια εμπειρία με κάποιον με τις ίδιες πιστοποιήσεις που οργάνωνε τα πάντα μαζί με το ζευγάρι του; Επίσης όχι. Αυτό όμως με σωστή νοοτροπία το αντιμετωπίζεις. Γνωρίζεις τις αδυναμίες σου και πράττεις αναλόγως. Οι πιστοποιήσεις δεν είναι βραβεία, ούτε έχουν δημιουργηθεί για να συγκρίνονται οι δύτες μεταξύ τους. Έχουν δημιουργηθεί ως βεβαίωση ότι ο κάτοχος τους έχει κάνει 5 -10 πολύ συγκεκριμένα πράγματα και μπορεί να τα ξανακάνει μόνος του. Έχει να κάνει με τον ίδιο τον δύτη και με την επόμενη εκπαίδευση που μπορεί να παρακολουθήσει και τίποτα παραπάνω. Δεν είναι απαραίτητα καλλίτερος από κάποιον που δεν έχει την βεβαίωση. Άλλος θέλει 50 καταδύσεις πριν κάνει το επόμενο σχολείο, άλλος θέλει 5. άλλος θέλει 500, άλλος δεν μπορεί ποτέ, άλλος δεν θέλει ποτέ να κατέβει κάτω από τα 20μ, θέλει όμως την επιπλέον εκπαίδευση που του δίνει το επόμενο σχολείο ποιος είμαι εγώ που θα τον περιορίσω; θέλει να μάθει καλλίτερα την πυξίδα, να μάθει 5-6 νέα πράγματα, να βελτιώσει δεξιότητες που δεν τις έχει στο επίπεδο που θέλει, να προχωρήσει και στο rescue. Σωστή νοοτροπία: Εκπαίδευση-εμπειρία-επανάληψη-ενημέρωση-προπόνηση και φυσικά τήρηση όσων μαθαμε στην εκπαίδευση.

Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου

Από την ηθική και την επαγγελματική σκοπιά αν θέλεις, ο πάροχος δεν είναι απλά ένας ξεναγός! Είναι ηθικά και επαγγελματικά φορτισμένος στο να κάνει όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες για πρόληψη ατυχήματος.

Σώτο με πιάνεις 100%

Κι αν το δεις και με λίγο πιο "ανοιχτή" εικόνα, ο ξεναγός (υποβρύχιος και μη) είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις. Προλαμβάνει, κάνει τις συνθήκες τέτοιες όπου εσύ δεν κινδυνεύεις, προσφέρει βοήθεια όταν την χρειαστείς. Παρόλα αυτά δεν μπορεί να σε αλυσοδέσει για να μην κάνεις του κεφαλιού σου, δεν μπορεί να σε εμποδίσει να περάσεις τον δρόμο απρόσεχτα και ομοίως δεν μπορεί να κάνει το τεχνικό μέρος της κατάδυσης για σένα και όλους τους άλλους.

Ξανά συγγνώμη για την πολυλογία.. (μου πήρε 2 μέρες να το γράψω)

[seafarer]

Αρχικό μήνυμα απο neokles

Κι αν το δεις και με λίγο πιο "ανοιχτή" εικόνα, ο ξεναγός (υποβρύχιος και μη) είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις. Προλαμβάνει, κάνει τις συνθήκες τέτοιες όπου εσύ δεν κινδυνεύεις, προσφέρει βοήθεια όταν την χρειαστείς. Παρόλα αυτά δεν μπορεί να σε αλυσοδέσει για να μην κάνεις του κεφαλιού σου, δεν μπορεί να σε εμποδίσει να περάσεις τον δρόμο απρόσεχτα και ομοίως δεν μπορεί να κάνει το τεχνικό μέρος της κατάδυσης για σένα και όλους τους άλλους.

Ξανά συγγνώμη για την πολυλογία.. (μου πήρε 2 μέρες να το γράψω)

Χμ, αυτό ακριβώς κάνει..... ξέρεις κάτι παραπάνω? - έχεις-τε διαβάσει τίποτα? - έχει γραφτεί και ένα βιβλιαράκι νομίζω σχετικά επι του θέματος που μάλλον θα έπρεπε να διαβαστεί τουλάχιστον απο όλα τα καταδυτικά κέντρα, αλλά και όλους του οδηγούς - ξεναγούς - αρχηγούς κατάδυσης - dive masters - dive leaders - dive guides κλπ....


....ρε Νεοκλή (2 μέρες?) χαρά στο κουράγιο σου.......

[kostas paleopoulos]

Αρχικό μήνυμα απο neokles

Σωστή νοοτροπία: Εκπαίδευση-εμπειρία-επανάληψη-ενημέρωση-προπόνηση και φυσικά τήρηση όσων μαθαμε στην εκπαίδευση.

Συγχαρητήρια Neokles, όλα ήταν πολύ σωστά που έγραψες και θα συμφωνήσω μαζί σου ( μου άρεσε περισσότερο ο ορισμός που έδωσες για την σωστή νοοτροπία).
...και πάλι Συγχαρητήρια( άξιζε που σε πήρε 2 ημέρες για να το γράψεις)

[΄Ακης Γκούμας]

Ο Νεοκλής "έγραψε" και ...έγραψε.
Εδώ που τα λέμε, αν συγγράφεις επι 2 ημέρες (και έχεις και το χάρισμα - σλουρπ-σλουρπ - του Νεοκλή), τι μπορεί να υπάρχει γύρω απο το θέμα που δεν θα έχει ειπωθεί ?
Θα υπάρχει αυτό που θα πώ, τώρα :
διάβασα πολλές φορές τις λέξεις Κίνδυνος, επικίνδυνο, παροχέας, Dive master, αστοχία και κάποιες άλλες αντίστοιχες.
Η άποψή μου είναι οτι αν κάποιος ασχοληθεί με ένα χόμπυ που δεν πατάει στην γή, δεν γίνεται μέσα στο σπίτι, με τις ιδανικότερες συνθήκες και χωρίς (επικίνδυνα) εργαλεία, έχει κάποιες πιθανότητες, κάπου, κάποτε και κάπως να του συμβεί κάτι.
Δεν δηλώνω άφοβος, αλλά όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την κατάδυση, αυτές τις λέξεις τις έβγαλα απο το λεξιλόγιό μου.
Επαναλαμβάνω : δεν το έκανα γιατί έπαψα να φοβάμαι. Το έκανα για να τις αντικαταστήσω με άλλες - (στην ουσία, με "άλλες πρακτικές") - που είναι χρησιμότερες.
Λέξεις και πρακτικές, όπως : πρακτική, εξάσκηση, γνώση, αγάπη, χρόνος κλπ, είναι τα κλειδιά για όλες αυτές τις πιθανές "αστοχίες".
Πάντα θα υπάρχουν καταδυτικά κέντρα που, ακόμα και αν δεν φαίνεται, δημιουργούν κάποια προυπόθεση ατυχήματος. Το ίδιο ισχύει και για τους Dive master, για τον εξοπλισμό και πάει λέγοντας.
Η θέση μου, είναι απλή.
- Μάθε όσα πιο πολλά μπορείς. Διάβασε, μίλα με παλαιότερους και βούτα μαζί τους.
- Βούτα όσο πιο συχνά μπορείς. Γράψε βουτιές, με άλλα λόγια. Και πάντα, κάνε βουτιές που αντιστοιχούν στο 50% της ικανότητάς σου. Το άλλο 50%, κράτα το "κάβα". Μην το πάς ποτέ στο όριο...
- Φρόντισε για επάρκεια αερίου. Μάθε πόσο αέρα θα καταναλώσεις και βούτα με τον διπλάσιο.
- Διάλεξε με πολύ προσοχή τους μπάντυδές σου. Σκέψου πολύ απλά: "Αν πάθω κάτι, είναι σε θέση να με σώσει?" Αν η απάντηση είναι θετική, διάλεξέ τον.
- Συντήρισε τον εξοπλισμό σου, σε βαθμό σπαστικού Παρθένου (Εννοώ το ζώδιο). Ακόμα και έτσι, φρόντισε να είναι "Πάντα διπλά" τα ζωτικά αντικείμενα.
- Βάλε απο την αρχή το όριο που θές να φτάσεις, και μην δεχτείς να το ξεπεράσεις, αν "κάτι μέσα σου" και "στο μυαλό σου" σου, σου λέει όχι. Γίνε εγωιστής, αντί να πράττεις αυτά που θέλουν (και μπορούν) οι άλλοι αλλά όχι εσύ.

Γιατί τα λέω όλα αυτά? Γιατί αν τα κάνεις όλα αυτά, ακόμα και αν :
το ρεύμα είναι δυνατό και ξαφνικό,
ο μπάντυς σου χτυπήθηκε απο νάρκωση,
ο Dive Master πήρε πτυχίο στα υψίπεδα της Γκάνα και μάλιστα νύχτα,
ο ένας απο τους δύο ρυθμιστές σου "τά έφτυσε" παρα το ότι αυτό συμβαίνει μια φορά στο 1.000.000,
η ορατότητα είναι επιπέδου "φασολάδας" και χάθηκες,
έχασες τις αισθήσεις σου ξαφνικά και έσβησαν τα λαμπάκια...

Με ΤΙΠΟΤΑ απο όλα τα παραπάνω δεν θα "Κινδυνεύσεις να χάσεις τη ζωή σου" !
ΤΙΠΟΤΑ απο όλα αυτά δεν θα σου καταστρέψει την αγάπη σου για την κατάδυση, κάνοντάς σε να τα παρατήσεις, αρχίζοντας την συλλογή γραμματοσήμων.
ΤΙΠΟΤΑ απο όλα αυτά, δεν θα σε κάνει να μιλάς για αυτά, κάνοντας αυτούς που σε ακούν (και δεν ξέρουν απο κατάδυση) να ξεκινάνε την φράση τους με κάτι σαν..."Α, πα, πα, πα ! Τι λές παιδάκι μου? Με τέτοια που γίνονται, θές να ξεκινήσω να καταδύομαι? Για τρελό με πέρασες" ?

Με μια φράση:
κάνε ΟΛΑ οσα πρέπει να κάνεις
και άφησε τις "αστοχίες" και τις "στραβές" να κάνουν τη δουλειά τους.
Εσύ πάντα, θα το κερδίζεις αυτό το μάτς...
Χαίρεσθαι.