Ο ρόλος της θερμοκρασίας στην κατάδυση

[GKAM]

Ένα από τα πράγματα που συζητείται συχνά, ιδίως τους χειμερινούς μήνες είναι ο ρόλος που έχει το ψύχος στο θέμα της αποσυμπίεσης ή στο γενικότερο ρίσκο εμφάνισης νόσου. Η απάντηση (όπως και στα περισσότερα πράγματα στο χώρο της κατάδυσης ) δεν είναι απόλυτη. Η γενική θέση όμως, είναι ότι το ψύχος αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης προβλημάτων. Υπάρχουν μάλιστα, αρκετές μελέτες που την στηρίζουν. Μία σχετικά πρόσφατη, έρχεται από το Αμερικανικό Π.Ν.

Ο μηχανισμός, είναι σχετικά απλός και δεν έχει να κάνει τόσο με την κινητικότητα και διαλυτότητα των αερίων σε υγρά όσο με την ανθρώπινη φυσιολογία. Αν η δέσμευση αδρανών αερίων συμβεί όταν ο δύτης είναι ζεστός και η αιμάτωση είναι καλή ενώ η αποβολή γίνει σε φάση που ο δύτης κρυώνει (άρα η αιμάτωση είναι πιο περιορισμένη), τότε το ρίσκο εμφάνισης νόσου αυξάνεται. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους είναι σημαντική η χρήση στεγανής στολής στα κρύα νερά και ιδίως σε καταδύσεις αποσυμπίεσης. Στόχος είναι να αποφύγουμε τις μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας σε μία κατάδυση.

Το ιδανικό σενάριο είναι να είμαστε σε ελαφρά πιο ψυχρή θερμοκρασία στη φάση της κατάδυσης και πιο ζεστά στην αποσυμπίεση. Αυτό είναι και το σύνηθες σενάριο που αντιμετωπίζουμε τους καλοκαιρινούς μήνες σε βαθύτερες καταδύσεις. Η μοναδική αντίθετη περίπτωση που έχω συναντήσει είναι στη λίμνη της Βουλιαγμένης χειμωνιάτικα. Ιδανικό μέρος για εμφάνιση νόσου . Τα νερά είναι βαθιά και πολύ ζεστά (25C+) μέσα στο σπήλαιο και ψυχρότερα (19-21C) έξω, στα πιο κρίσιμα στάδια της αποσυμπίεσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, λίγο extra deco δε βλάπτει.

/GKAM